Górska Odznaka Turystyczna PTTK

Wprawdzie GOT została powołana do życia przez Polskie Towarzystwo Tatrzańskie, niemniej jednak sama idea odznaki pojmowanej jako wyróżnik poziomu umiejętności turystycznych oraz znawstwa gór przez jej posiadacza, a równocześnie jako swoista materialna nagroda za trud górskiej wędrówki, torowała sobie drogę w tym Towarzystwie z oporami i bardzo powoli. Różne były tego przyczyny, ale najważniejsza tkwiła w ideologii PTT, u której podstaw leżała zasada bezinteresowności w uprawianiu turystyki górskiej. Przez lata bowiem uznawano, że głównym motywem podejmowania górskich wędrówek są względy natury estetycznej, emocjonalnej i poznawczej. O żadnych innych, bardziej wymiernych, czy tym bardziej materialnych kategoriach nie było mowy..].

Górska Odznaka Turystyczna PTTK ma być i faktycznie – jak pokazuje długoletnie doświadczenie – jest instrumentem właściwie pojmowanej nauki gór, rozumianej zarówno w sensie krajoznawczym, jak i praktyki górskiego wędrownictwa. Jej regulamin tak jest skonstruowany, że stopniowo wprowadza zdobywcę odznaki w arkana sztuki wędrowania po górach, stopniowo poszerza jego znajomość górskiego świata o coraz to nowe, i różnego typu, grupy gór, ucząc go przy tym niezbędnego doświadczenia górskiego. Każdy kolejny stopień odznaki świadczy więc o osiągnięciu wyższego poziomu poznania gór i umiejętności bezpiecznego po nich wędrowania.

Regulamin GOT

§ 1

Polskie Towarzystwo Turystyczno – Krajoznawcze, spadkobierca i kontynuator Polskiego Towarzystwa Tatrzańskiego, ustala niniejszym regulaminem zasady zdobywania ustanowionej w 1935 roku Górskiej Odznaki Turystycznej, zwanej dalej GOT PTTK.

§ 2

Nadzór nad instytucją GOT PTTK sprawuje Komisja Turystyki Górskiej Zarządu Głównego PTTK.

§ 3

GOT PTTK można zdobywać przez odbycie pieszych wędrówek w górach Polski oraz przygranicznych pasmach górskich Karpat i Sudetów.

§ 4

1. Ustanawia się cztery kategorie GOT PTTK: popularną, małą, dużą i “Za wytrwałość”.
2. Odznaki: popularna i “Za wytrwałość” są jednostopniowe.
3. Odznaki małe i duże mają po trzy stopnie: brązowy, srebrny i złoty.

§ 5

Ustala się następujące zasady zdobywania GOT PTTK:

1. GOT PTTK zdobywa się w kolejności: popularna, mała brązowa, mała srebrna, mała złota, duża brązowa, duża srebrna, duża złota.
2. Odznakę “Za wytrwałość” może zdobywać posiadacz odznaki małej złotej lub dużej złotej.
3. W jednym roku kalendarzowym można zdobyć tylko jeden stopień GOT PTTK, z wyjątkiem stopnia popularnego i małego brązowego, które mogą być zdobyte w tym samym roku, jeśli zdobywający ukończył 10 lat.
4. Kolejne wyższe kategorie i stopnie GOT PTTK nie muszą być zdobywane w bezpośrednio po sobie następujących latach i można je zdobywać również ratalnie. Ilość lat nie jest ograniczona. Książeczkę GOT PTTK należy przedłożyć do weryfikacji po spełnieniu wymogów na dany stopień odznaki.

§ 6

GOT PTTK popularną i małą zdobywa się według zasad:

1. Zalicza się 1 punkt za każdy przebyty kilometr oraz 1 punkt za każde 100 m różnicy podejść. Jeśli wycieczka jest ujęta w Trasach punktowanych do GOT PTTK, stanowiących załącznik do niniejszego regulaminu, to należy stosować punktację przewidziana w Trasach.
2. Ustala się następującą liczbę punktów dla poszczególnych kategorii wiekowych.

3. Nie zalicza się punktów uzyskanych na wycieczce odbytej tą sama trasą i w tym samym kierunku w toku zdobywania jednego stopnia odznaki.

4. Nadwyżkę punktów zdobytych w danym roku zalicza się na poczet normy potrzebnej do zdobycia następnego stopnia odznaki, jednak nie więcej niż 50% tej normy.

§ 7

Poszczególne stopnie GOT PTTK w kategorii dużej zdobywa się przez odbycie dwóch wycieczek wielodniowych według poniższych zasad:

1. Trasa powinna prowadzić przez co najmniej 7 punktów pośrednich, dowolnie wybranych z wykazu znajdującego się w II części Tras punktowanych do GOT PTTK..
2. Punkty pośrednie mogą być wykorzystane tylko raz przy zdobywaniu wszystkich trzech stopni odznaki w kategorii dużej.

§ 8

GOT PTTK w kategorii “Za wytrwałość” zdobywa się według następujących zasad:

1. Posiadacz dużej złotej odznaki musi spełnić siedmiokrotne, a posiadacz małej złotej dziesięciokrotne wymogi dla przyznania któregokolwiek stopnia małej lub dużej GOT PTTK.
2. Spełnienie tych wymogów musi być stwierdzone przez Centralny Referat Weryfikacyjny GOT PTTK w trybie odrębnej weryfikacji każdej odznaki, przy czym w ciągu jednego roku można spełnić tylko jedną normę.
3. GOT PTTK “Za wytrwałość” może być zdobywana tylko jednokrotnie podczas każdego cyklu zdobywania odznaki.

§ 9

1. Do potwierdzania i weryfikacji książeczek GOT PTTK uprawnieni są wyłącznie przodownicy turystyki górskiej PTTK mianowani przez Komisje Turystyki Górskiej ZG PTTK według odrębnego regulaminu.
2. Uprawnienia przodownika turystyki górskiej nadaje się na następujące grupy górskie: Tatry i Podtatrze, Beskidy Zachodnie, Beskidy Wschodnie, Sudety, Góry Świętokrzyskie.
3. Do potwierdzenia punktów zdobytych w przygranicznych pasmach górskich, o których mowa w § 3 niniejszego regulaminu, uprawnieni są przodownicy turystyki górskiej posiadający uprawnienia na odpowiednie grupy górskie po stronie polskiej.
4. O uprawnienia przodownika turystyki górskiej może się ubiegać posiadacz co najmniej małej złotej GOT PTTK.

§ 10

1. Przyznanie GOT PTTK odbywa się na podstawie wypełnionej i potwierdzonej przez przodownika turystyki górskiej PTTK książeczki GOT PTTK.
2. Wzór książeczki określa Komisja Turystyki Górskiej ZG PTTK. Prawa wydawnicze książeczki i regulaminu GOT zastrzeżone są dla Centralnego Ośrodka Turystyki Górskiej PTTK.

§ 11

Książeczkę GOT PTTK należy wypełniać zgodnie z następującymi zasadami:

1. W trakcie wycieczki należy zbierać w książeczce potwierdzenia przejścia, pieczątką dowolnej instytucji zawierającą nazwę miejscowości lub podpisem przodownika turystyki górskiej PTTK albo przewodnika górskiego uczestniczącego w wycieczce. Potwierdzenie pieczątką nie jest konieczne, jeśli przodownik lub przewodnik uczestniczy w wycieczce. Przodownicy turystyki górskiej PTTK są zwolnieni z obowiązku uzyskiwania potwierdzeń.
2. Wycieczki należy wpisać zgodnie z § 6 niniejszego regulaminu i przedłożyć przodownikowi turystyki górskiej PTTK do potwierdzenia. Przebieg wycieczki nie ujętej w Trasach punktowanych do GOT PTTK należy wpisać podając dokładnie trasę. Przy ubieganiu się o dużą GOT PTTK trasę wycieczki należy wpisać podkreślając punkty pośrednie.
3. Wycieczki odbywane w przygranicznych pasmach górskich o których mowa w § 3, należy punktować według zasad określonych w § 6 ust.1 niniejszego regulaminu.
4. Przodownik sprawdza odbycie wycieczki i właściwe jej wpisanie do książeczki oraz potwierdza to swoim podpisem i pieczątką.
5. Przodownik jest uprawniony do potwierdzania odbycia wycieczek:
- w zakresie posiadanych uprawnień na poszczególne grupy górskie, nawet jeśli nie był on obecny na wycieczce;
- poza zakresem swych uprawnień terenowych jeśli sam brał udział w wycieczce.

§ 12

Ubiegający się o GOT PTTK popularna i małą przedstawiają książeczkę do weryfikacji dowolnemu terenowemu referatowi weryfikacyjnemu odznaki (TRW GOT PTTK), zaś ubiegający się o GOT dużą i “Za wytrwałość”, – Centralnemu Referatowi Weryfikacyjnemu GOT (CRW GOT PTTK) w Krakowie. Do książeczki należy załączyć potwierdzenie zweryfikowania ostatniego stopnia odznaki. Książeczka winna być złożona do weryfikacji najdalej do 31 stycznia następnego roku po roku, w którym uzyskało się normę na dany stopień odznaki. Referaty weryfikacyjne pobierają opłatę za weryfikację w ustalonej przez KTGZG PTTK wysokości.

§ 13

1. Zweryfikowana książeczka GOT PTTK jest zarazem legitymacją posiadanego stopnia odznaki i uprawnia do jej nabycia i noszenia.
2. Odznaki nabywa się w placówkach PTTK za okazaniem zweryfikowanej książeczki GOTPTTK, natomiast odznakę “Za wytrwałość” w miejscu wskazanym przez Komisję Turystyki Górskiej ZG PTTK. Wykupienie odznaki placówka PTTK potwierdza pieczęcią w książeczce.

§ 14

Wątpliwości mogące wyniknąć z interpretacji niniejszego regulaminu rozstrzyga Komisja Turystyki Górskiej ZG PTTK.

§ 15

Regulamin niniejszy, uchwalony na posiedzeniu Komisji Turystyki Górskiej ZG PTTK w dniu 9 stycznia 1999 r. obowiązuje od dnia 1 lutego 1999 r.